Bustader
«Paa Vossevangen der vil jeg boe,
Der voxer Kløver over Høie,
Der gaaer hver Ungkarl med blanke Skoe
Og med en sølverknappet Trøie.
Der danse Piger med Baand i Haar,
De lange Fletninger til Jorden naaer.
Ja, tro Du mig,
Jeg siger Dig,
Der er det fagert at leve.
der er det fagert at leve!»
Kjelde:«Vossevangen» (dikt)
Opphavleg mål: Dansk
År: 1861
Kontekst: Omsett til nynorsk av Hulda Garborg
| Voss ønskje bustader |
På Vossevangen der vil eg bu,
der veks det kløver på heia;
der gjeng kvar ungkar med blanke skor,
og sylvknapp hev han i trøya;
der dansar gjenta med band i hår,
og fletton` radt nedpå marki når, -
ja tru du meg, eg segjer deg:
Der er det fagert å leva.
På Vossevangen der vil eg bu,
der veks det kløver på heia;
der gjeng kvar ungkar med blanke skor,
og sylvknapp hev han i trøya;
der dansar gjenta med band i hår,
og fletton` radt nedpå marki når, -
ja tru du meg, eg segjer deg:
Der er det fagert å leva.
Tillagt far til Austlid
Kjelde:Salt fraa folkehøgskulen (bok)
Kontekst: Andreas Austlid fortel frå ein samtale med faren der dei var usamde om kva som var vakkert. Han såg venleik i den ville naturen, faren såg det i den dyrka jorda. Med åra tok Austlid til seg faren sitt syn.
| venleik åkrar grøde bustader norsk landskap |
bygg erter rug |
«Det eg skal kalla vakkert, det må vera gule åkrar med bygg og erter og rug, og vollar med fint tjukt gras, og lier med skog. Det er vakkert åt meg, for der kan det bu folk.» (Tillagt far til Austlid) Andreas Austlid