Grender

• Alle sitat om grender
• grend på Nynorsk Wikipedia.

Grender

Teke frå Nynorsk Wikipedia

Informasjon

Opphav: Ivar Aasen

Kjelde:«Gamle Grendi» (dikt)
Symra (diktsamling)
Opphavleg mål: Landsmål
År: 1863

Stikkord

heimlengt framandgjering grender minne heimstader

Ofta minnest eg mi gamle Grend,
naar eg framand uti Verdi stend,
heimlaus, frendelaus og litet kjend,
og likar paa Leiken illa.

Bygda Luster ved Sognefjorden.

Ofta minnest eg mi gamle Grend,
naar eg framand uti Verdi stend,
heimlaus, frendelaus og litet kjend,
og likar paa Leiken illa.

  Ivar Aasen

Opphavleg tekst:

«Her og der uppetter Bakkar og Rés kryp laage Hus ihop i Smaakrullar som søkjande Livd. I den tette Lufti hildrar dei seg halvt burt, sveiper seg i Torvrøyk og Havdis som i ein Draum; stengde og stille ligg dei burtetter Viddine som Tusseheimar. Rundt Husi skimtar det fram bleike grøne Flekkir av Aaker og Eng som Øyar i Lyngviddi; kvar Bìte og kvar Lepp er avstengd og innlødd med Steingjerde som lange Røysir. I desse Heimane bur Folke.»

Informasjon

Opphav: Arne Garborg

Kjelde:Fred (roman)
Opphavleg mål: Landsmål

År: 1892

Sjå òg

• «Det er vakkert åt meg, for der kan det bu folk.»
  

Stikkord

Jæren bustader grender steingardar hus

norsk landskap åkrar

«Her og der oppetter bakkar og res kryp låge hus ihop i småkrullar som søkjande livd. I den tette lufta hildrar dei seg halvt bort, sveiper seg i torvrøyk og havdis som i ein draum; stengde og stille ligg dei burtetter viddene som tusseheimar. Rundt husa skimtar det fram bleike grøne flekkar av åker og eng som øyar i lyngvidda; kvar bite og kvar lapp er avstengd og innlødd med steingjerde som lange røyser. I desse heimane bur folket.»

Frå Obrestad på Jæren. (Foto: Ruth Hetland)

«Her og der oppetter bakkar og res kryp låge hus ihop i småkrullar som søkjande livd. I den tette lufta hildrar dei seg halvt bort, sveiper seg i torvrøyk og havdis som i ein draum; stengde og stille ligg dei burtetter viddene som tusseheimar. Rundt husa skimtar det fram bleike grøne flekkar av åker og eng som øyar i lyngvidda; kvar bite og kvar lapp er avstengd og innlødd med steingjerde som lange røyser. I desse heimane bur folket.»   Arne Garborg